Έφυγε λοιπόν
Και δεν πρόλαβα να πάω σπίτι της.
Ενώ το συζητούσαμε ενώ λέγαμε με φίλους μαθητές της συνεργάτες να πάμε να τη δούμε.
Δεν ήθελε κόσμο είχε αποσυρθεί.
Κι έφυγε.
Η Μάγια.
Η ιστορία του Θεάτρου Τέχνης.
Η σπουδαία ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Η Μάγια που μύριζε θέατρο κάθε κουβέντα μα ζί της ή γι αυτήν κάθε μνήμη θεατρική κάθε συζήτηση για τις μεγάλες ιστορικές περιόδους του θεάτρου τέχνης και όχι μόνο.
Έφυγε η αηδόνα των Ορνίθων έφυγε η Αγγέλα του Σεβαστίκογλου η Κλυταιμνήστρα της δεύτερης Ορέστειας. Έφυγε η πιο πιστή ιέρεια της τέχνης του θεάτρου υπό σκηνοθετική μπαγκέτα. Έφυγε μια από τις πιο μεγάλες ηθοποιούς της χώρας Με μεγαλείο και χιούμορ και αυτοσαρκασμό πάνω στη σκηνή απαράμιλλο.
Έφυγε μια από τις θεατρίνες μιας εποχής όπου η δύναμη της πίστης στο όραμα του σκηνοθέτη μετρούσε.
Έφυγε και πέταξε και πάει Τιοτιοτιξ στην νεφελοκοκκυγία. Πέρασε στον κόσμο των αθανάτων μαζί με τον Κουν και τον Γιώργο Λαζάνη και τον Μάνο Χατζιδάκι και όλους τους μεγάλους που δεν υπάρχουν πια, αλλά και σ εκείνους τους ταπεινούς που ξέραν να στηρίζουν τους μεγάλους. Έφυγε και πάει σ έναν κόσμο που ίσως να υπάρχουν δικαιότεροι κανόνες για τις αξίες.
Έφυγε ένας θρύλος του θεάτρου αλλά και μια καλλιτέχνις που είχε το θάρρος να αναγνωρίζει το ταλέντο του άλλου όταν το συναντούσε και να το στηρίζει Σπάνιο χάρισμα για μια εποχή σαν τη δική μας.
Γι αυτό και ήταν η Κυρία Μάγια Λυμπεροπούλου και η Μάγια ταυτόχρονα για όποιον την είχε γνωρίσει έστω και σε μία παράσταση, έστω και σε μία κουβέντα από κοντά.
Μάνια Παπαδημητρίου
